Zoals in het vorige nummer van ons BIKAS-tijdschrift reeds aangegeven,
hebben wij ons als Jo Logghe NOODFONDS akkoord verklaard om mee verder te gaan in het Kavre waterproject,
voluit betiteld als Mane Vigur Water Supply Improvement Project
Tijdens een familiebezoek in Nepal kregen wij de kans om de plaats van het project te bezoeken. Dit werd wel eerst voorafgegaan door een ochtendvergadering met enkele plaatselijke verantwoordelijken op 31 maart in Kathmandu. Naast Babu Lal Tamang, coördinator en Guna Lama, ingenieur en Haribul
als vertegenwoordiger van de dorpsgemeenschap waren André Meeuws en eega Nicole en ikzelf voor BIKAS-Jo Logghe NOODFONDS aanwezig.
Ook Ang Tshering Sherpa kwam later nog aansluiten. Hier werd nogmaals haarfijn en uitgebreid uitgelegd wat de doelstellingen van dit project zijn:
1. Het bouwen van drie nieuwe – grotere – watertanks, van respectievelijk 10 m³, 20 m³ en 50 m³, om de opslagcapacititeit te
verhogen. Dit kan van invloed zijn op de verdere aanplant van
bomen en struiken en zorgen voor drinkwater voor de dieren.
2. Het plaatsen van 75 watermeters voor de reeds aangesloten
huizen, om waterverspilling tegen te gaan, zodat alle deelnemers kunnen genieten van voldoende water onder voldoende
druk. Tot nog toe betaalde men 100 NRS per maand per gezin,
dat wordt dus binnenkort de exacte prijs volgens verbruik.
3. Het extra aansluiten van twee woningen, inclusief 2 watermeters
Daaropvolgend werden ook nog twee andere projecten besproken, namelijk. het Pokra Secondary School Improvement Project en het Ghyang Water Project. (Zie p.16 en p.17 voor meer
uitleg.)
Woensdag 5 april was het dan zo ver. In gezelschap van Ang Tshering Sherpa, ere-consul voor België in Nepal, trokken we de
bergen in naar ons Kavre-doel. Niet nadat we eerder Babu Lal in Bhaktapur hadden opgepikt, en nadien zijn confrater schooldirecteur van de Pokra-school. Later zouden beide heren de nodige uitleg over het wel en het wee van hun bezigheden geven.
Na een verbluffend mooi Himalaya-zicht ietsje voorbij Dhulikhel en onderweg naar Namo Buddha, doken we met de 4 x 4 landinwaarts. ‘Duiken’ is hier echter helemaal niet op zijn
plaats, want het werd een avontuurlijke bergrit! Enkele malen door een rivierbedding om dan even later flink omhoog te gaan!
Puur natuur ( zelfs zonder toerisme)...
Uiteindelijk kwamen wij goed en wel en veilig toe op onze bestemming. We werden er, zoals we dat gewend zijn in Nepal, (h)eerlijk ontvangen. Met frisdrank, dal bhat en een kleurrijke khata om de hals natuurlijk, en dit in een sober gemeentelokaal met plastic tuinmeubelen.
Nadien was het aan Babu Lal om ons uitgebreid uitleg te geven over de dorpsgemeenschappen, de omgeving, hoe het project er valt in te passen, enz. Blijkt dat we hier in het dorp Bhimkhori Danda (1900 m) waren, het hoogste van de drie dorpen waar ons project zich situeert. Verrassend hoe ver uiteen, zowel in
afstand als in hoogtemeters, beide andere dorpen lagen. De drie dorpen, Bhimkhori Danda, Bongrel Danda en Mane Gaou behoren allen tot de Roshi Rural Municipality van het Kavre district, waar de rivier Roshi stroomt. In deze drie dorpen voorzien wij de nieuwe watertanks: in Bhimkhari Danda komt naast de bestaande 10 m³-tank een nieuwe van 20 m³, in Bongrel Danda komt een 10 m³-tank, en in Mane Gaou komt de grootste tank van 50 m³.
Bij de verdere verkenning bekeken we de degelijkheid van de reeds bestaande (en beveiligde) tank in Bhumkhari en zagen we de plaats voor de nieuw te bouwen tank. Heel dichtbij zodat we minimale kosten zullen hebben qua verbindingsleidingen. Ook geplaatste waterkranen bij enkele huizen kwamen ons in het vizier. Conclusie, er is al heel wat werk verricht, maar door de geplande uitbreiding dient er toch nog veel te gebeuren.
Een en ander werd dan uitvoerig en in openlucht besproken met talrijke aanwezigen van het dorp. Alhoewel wij van de discussies in het Nepalees geen snars begrepen, ging het er duidelijk geanimeerd aan toe. Achteraf bleek het over-en-weer-gesprek vooral te gaan over de financiële kant van het plaatje. Niet zo verwonderlijk, als je bijvoorbeeld weet dat voor een aansluiting een eenmalige bijdrage van 40 000 NRS wordt gevraagd. Minder kapitaalkrachtigen kunnen gelukkig op een forse reductie rekenen.
Bij dit alles moeten we nog een kanttekening maken. Immers, er is overeengekomen dat de belanghebbenden zelf het nieuw op te starten project voor 25 procent moeten mee financieren. Het Jo Logghe NOODFONDS zal dan samen met de Franse partner Saint-Chamond Espoir het saldo voor zijn rekening nemen, op basis van een fifty/ fifty verdeling. En dat alles moet lukken!
Daar gaan we dus voor en rekenen we verder op jullie steun. Financieel kan dit via BIKAS vzw BE32 2200 7878 0002 met vermelding Jo Logghe NOODFONDS. (Bijdragen vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar.)
Dhanyabad – dank,
Dirk & Familie Logghe